Door een diepe verbondenheid met hun cognac en het land zijn de vijf generaties van de CAMUS-familie erin geslaagd om de originele waarden van het merk te behouden. Aangezien de kennis van vader op zoon wordt overgeleverd, kunnen we het voortbestaan en de verdere ontwikkeling van onze unieke expertise garanderen, met als hoekstenen de bodem, de wijnranken en de druif. Naast een liefde en respect voor het fruit van het land is de CAMUS-cultuur gebaseerd op innovatie en de zoektocht naar uitmuntende aromatische eigenschappen – want nog meer dan zakenlieden zien de leden van de CAMUS-familie zich als wijnboeren en ontdekkingsreizigers met een passie voor smaak.
Het feit dat de familiewoning van CAMUS, Le Plessis, in het hart van de zeer populaire Borderies cru ligt, is het bewijs van deze speciale verbondenheid met de cognacstreek. Vandaag de dag is de CAMUS-familie één van de grootste landeigenaren in de Cognac Borderies-appellation. Dit specifieke karakter komt voort uit de visie van Jean-Paul CAMUS, die al vroeg de smaakpotentie van de verschillende terroirs in de regio ontdekte. Veeleer geleid door zijn eigen intuïtie dan door vergankelijke trends koos hij ervoor om de meestal genegeerde cognac cru van Borderies te ontwikkelen en zo deze aroma’s over de hele wereld te verspreiden.
Distillatie is een essentiële fase in de productie van cognac, en CAMUS kenmerkt zich door een voortdurende zoektocht naar aromatische finesse. Vervolgens is de keldermeester aan de beurt, de bewaker van deze voorouderlijke expertise, die zijn werk doet tijdens het selectieproces voor de onlangs gedistilleerde eaux de vie. Dit subtiele en voorzichtige proces is een kans om de eaux de vie te kiezen voor toekomstige cognacblends. Dankzij de beheersing van dubbele distillatie met en zonder wijnmoer kan de keldermeester het “hart” en de ziel van de wijn onthullen om zo meer substantie en aromatische complexiteit aan elke “cuvée” toe te voegen.
CAMUS-cognacs worden, zodra het distilleren voltooid is, in eikenhouten vaten geplaatst. Tijdens het lange verblijf in deze vaten krijgt de cognac zijn amberkleur, en de zintuiglijke eigenschappen ontwikkelen zich naarmate de tijd verstrijkt. Ook hier is de CAMUS-aanpak duidelijk in de zorgvuldigheid waarmee de vaten worden geselecteerd, zodat het karakter van de originele eau de vie altijd wordt gerespecteerd. Om CAMUS-cognacs te maken, kiest de keldermeester daarom vaten met lichte tannines die de cognacs hun onnavolgbare rondheid geven en ervoor zorgen dat al hun aromatische eigenschappen intact blijven. Voor oudere cognacs zoals Elégance XO of Extra Elégance kiest de keldermeester doorgaans voor vochtige kelders, die de eaux de vie een prachtig mild karakter geven.
De grootse geschiedenis van cognac begon met distillatie. Deze techniek, geïntroduceerd in de 15e eeuw, werd gebruikt om Charente wijn te vervoeren zonder dat de kwaliteit werd aangetast. Gedistilleerde wijn had dus een goede start in de reis naar de verafgelegen noordelijke koninkrijken, waar deze toen al zeer populaire “brandewijn” uiteindelijk de “brandy” zou worden die niet alleen werd gedronken in herbergen en havens, maar ook aan het koninklijk hof. Het was tijdens de lange 17e-eeuwse tochten over de Atlantische Oceaan dat eau de vie, zorgvuldig geconserveerd in het ruim, begon te rijpen. In de 18e eeuw gaven de Engelsen een structuur aan deze markt door “handelsposten” op te zetten die dienden als tussenpersoon tussen cognacproducenten en een toenemend aantal connaisseurs. Tegenwoordig is de productie van cognac een kunstvorm met strenge regelgeving, die – indien goed gevolgd – een consistente productkwaliteit garandeert. De streek is sinds 1938 een Appellation d’Origine Contrôlée (AOC) en bestaat uit zes cru’s: Grande Champagne, Petite Champagne, Borderies, Fins Bois, Bons Bois en Bois à Terroirs. De geografische grenzen van deze cru’s zijn gebaseerd op de geologische eigenschappen van hun terroirs, en deze begrenzingen zijn wettelijk vastgesteld.
De druivensoorten die gebruikt worden om de wijn te produceren, zijn Ugni Blanc, Folle Blanche en Colombard. Distillatie vindt plaats in een bronzen ketel die bekend staat als “Charente still” en omvat twee stadia, vandaar de benaming “dubbele distillatie”. Het distillaat dat zo ontstaat, met als beste onderdeel het “hart”, heeft een hoog alcoholpercentage. Ook is er regelgeving omtrent het rijpen: dit moet tenminste twee jaar lang in eiken vaten gebeuren die nieuw zijn of al eerder eaux de vie hebben gehuisvest. De unieke smaak van elke individuele cognac komt door het mengen van deze eaux de vie. De leeftijd van een cognac wordt bepaald aan de hand van de jongste eau de vie in het mengsel – zo is de jongste eau de vie in een VS minstens twee jaar gerijpt, die van een VSOP minstens vier jaar en van een XO op zijn minst zes jaar. Navolging van deze normen wordt gecontroleerd door het Bureau National Interprofessionnel du Cognac (BNIC).
