Toro ligt, net zoals Rueda en Ribera del Duero, aan het verloop van de Duero. In vroegere tijden werd deze regio al beïnvloed door een continentaal klimaat en vormde ze een belangrijke plaats van herkomst voor (overwegend) rode wijnen.
In de sedimentbodems, waar zand en kalkhoudende bestanddelen domineren, kon de druifluis zich niet voortplanten, waardoor de oorspronkelijke wortelresten van de wijnstokken vandaag nog voorhanden zijn. De oppervlaktes bleven echter verdwijnen en pas met de komst van moderne wijnbouwtechniek in de jaren tachtig, werd de regio herontdekt en als plaats van herkomst beschermd (1987).
Juan Pablo Peñalba Lopéz,telg van de eigenaarsfamilie van Finca Torremilanos, kreeg in 1990 de 13 hectare grote wijngaard in handen en bouwde zijn wijnkelders op de ruïnes van de voormalige wijnkelders. De wijngaarden zijn met Tinta de Toro (plaatselijke spelsoort van Tempranillo) geplant, waaronder sommige voorraden van wortelechte struikwijnen uit de 19e eeuw. Met het grootste respect voor de kenmerkende terroir, worden er slechts twee wijntypes, die voor erg dichte, geconcentreerde en alom geprezen wijnen zorgen, gevinifieerd: Puertas Novas en Valpiculata, waarvoor uitsluitend druiven van oude struikwijnen worden gebruikt.
Ook in de kelder laat Juan Pablo voornamelijk de natuurlijke processen hun gang gaan en vertrouwt hij op de natuurlijke keldergisten.
